Folia stretch to potoczna nazwa folii polietylowej. Jest najbardziej znanym i najczęściej używanym materiałem do pakowania.
W większości produkowana jest z liniowego polietylenu o niskiej gęstości – LDPE. Wytwarzany jest z tworzyw sztucznych, takich jak polietylen, kopolimer, polipropylen, fluoropolimery. Proces wytwarzania folii stretch jest dosyć skomplikowany i kosztowny. Do jej produkcji używa się specjalistycznych maszyn. Folię stretch produkuje się na dwa sposoby: metoda rozdmuchu oraz metoda wlewu maszynowego.
Najważniejsze cechy folii stretch to elastyczność, termoplastyczność, woskowatość i transparentność.
Produkcja metodą rozdmuchu „blown”
Metoda rozdmuchu jest czasochłonna, ale charakteryzuje się lepszą jakością, odpornością na przebicia i posiada lepsze warunki klejenia. Folia stretch produkowana tą metodą jest lepsza jakościowo i posiada wyższą cenę. Technologia rozdmuchu polega na roztopieniu żywicy, którą następnie się rozdmuchuje w dwóch kierunkach – maszynowym i poprzecznym. Następnie materiał jest chłodzony powietrzem. Folia wytworzona w ten sposób jest bardzo rozciągliwa, posiada jednak moment krytyczny, po przekroczeniu którego zrywa się. Materiał ten sprawdza się dobrze w rolnictwie, a także przy produkcji folii wykorzystywanych w przemyśle spożywczym.
Produkcja metodą wylewu maszynowego „cast”
Metoda wylewu maszynowego polega na wylaniu surowca ze specjalnej głowicy. Następnie jest ona szybko rozciągana i schładzana za pomocą specjalnych wytłaczarek. Folia powstająca podczas tego procesu jest bardzo elastyczna oraz wytrzymała na rozerwania i przebicia. Jest to znacznie bardziej wydajna metoda w porównaniu z technologią rozdmuchu. Folia wytworzona w technologii wylewu maszynowego „cast” wykorzystywana jest głównie do owijania palet.
